بالاخره پس از چندين ماه انتظار نتايج آزمون استخدامي شهرداري! اعلام شد و موجي از نگراني و التهاب در بدنه شهرداري نسبت به آينده شغلي قبول نشدگان بوجود آورد. البته اين نتيجه كاملاً قابل پيش بيني بود چرا كه اجراي عدالت آن هم از نوع آزموني اش قبلاً امتحان پس داده و بي ثمر بودن آن در جذب نيروهاي متخصص و متعهد و خلاق در حوزه هاي مختلف و متنوع اداري و اجرايي کشور معلوم و بديهي بود، اما شايد در خلأ تدبير و راه حلي درست در جذب و گزينش نيروي كار، ‌اين تنها روش دهان پركن براي بستن زبان اعتراض خيل جوانان عمدتاً تحصيل كرده و بيكار باشد.

اما آزمون در شهرداري رشت حكايت عجيبي دارد؛‌ اين آزمون در حالي برگزار شد كه هم اكنون بيش از 500 نيروي ليسانس « شركتي » ‌يا « قرارداد كار مشخص» فعال در پست هاي مختلف اجرايي و ستادي شهرداري مشغول به كار هستند كه هنوز تكليف وضعيت استخدامي شان مشخص نشده و بعضاً برخي از ايشان با بيش از 10 تا 15 سال سابقه كار و كسب تجربه و مهارت در انجام امور مربوط به حوزه هاي تخصصي خود، گاه در پست هاي مديريتی نيز مشغول به کارند.

لكن خبر نابهنگام برگزاري آزمون استخدامي و ملزم نمودن اين عده براي شركت در آن و از طرف ديگر محدوديت رديف هاي استخدامي معين شده، بخش بزرگي از بدنه فعال و جوان و داراي تجربه و مهارت و البته خلاقيت شهرداري را در شوك فرو برد و اين سئوال بزرگ را در برابر ديدگانشان قرار داد، كه نتيجه سال ها زحمت و تجربه اندوزی چه شد ؟‌ و آيا در مدت زمان باقي مانده تا آزمون بنشينند و منابع كاملاً نامربوط با كار در شهرداري را بخوانند و يا كار كنند ؟‌!!

اين شد كه بيش از 90 درصد از اين كارمندان بخت برگشته حداقل براي اينكه حقوقشان حلال باشد قيد درس خواندن را زدند و امورات شهرداري را چرخاندند به اين اميد كه شايد در انتهاي روز فرصتي يك ساعته براي مطالعه بيابند ؟‌!!

مسئولان محترم هم كه ديدند خراب كرده اند در يك عملكرد انسان دوستانه و البته بي نظير، تدبير كردند و تمام اين عزيزان بي نوا را در كلاس هاي تقويتي شركت دادند، آن هم بطور فشرده! حال شما فرض كنيد يك كارمند متأهل و گاه مشغول به تحصيل در مقاطع تحصيلي بالاتر چون كارشناسي ارشد یا دکترا و در محاصره هجمه اي از مشكلات كاري و درسي و خانوادگي، كه باید در كلاس هاي تقويتي فشرده يك هفته اي نيز شركت كند! بماند كه برخي شنيده ها و ديده ها حاكي از چُرت هاي طولاني اين از نفس افتاده گان در كلاس ها بود!

به هر ترتيب زمان آزمون فرا رسيد و اعتراض به نحوه طراحي سئوال ها اول از همه از زبان شركت كنندگان بيرون از بدنه شهرداري شنيده شد و اكنون پس از چندين ماه كه نتايج اعلام شد تعداد پذيرفته شدگان از بدنه شهرداري از 40 نفر هم تجاوز نمي كند كه عموم آنها هم ذخيره هستند و معلوم نیست استخدام شوند یا نه.

با همه اين تفاسير چند سوال به ذهن متبادر مي شود:‌

1ـ آیا با آزمون تستی می توان میزان کارایی، توانایی، تجربه، تعهد و . . . یک فرد را سنجید؟

2ـ اگر عدالت با آزمون محقق مي شود چرا اين آزمون هر ساله برگزار نشده و ناگهان پس از 10 يا 15 سال تب آزمون شهرداری های کشور را گرفت ؟ البته ماجرای آزمون پیشین شهرداری رشت ( خرید تمامی روزنامه هایی که در آن آگهی استخدامی چاپ شده بود) همچنان ورد زبانهاست.

3ـ چرا با توجه به حجم نیروهای غیر استخدامی شاغل در شهرداری مانند دانشگاه علوم پزشکی یا آزمون اخیر استانداری آزمون داخلی برای استخدام برگزار نشد؟

4ـ اگر آزمون مبناي جذب نيروهاي متخصص و متعهد است چرا طراحي سئوالات آزمون و رديف هاي پيش بيني شده استخدامي با نيازهاي واقعي شهرداري تناسب نداشت ؟‌

5ـ اگر قرار است با آزمون، همه در شرايط مساوي براي تصدي پست هاي سازماني رقابت كنند چرا شهرداري را دو ماه تعطيل نكردند تا آن كارمندان بي نوا هم فرصت مطالعه بيابند ؟‌

6ـ آيا اين مصداق عدالت است كه كسي با 10 يا 15 سال سابقه كار، تجربه و مهارت و البته همسر و فرزند و . . . كه به بهانه شركتي بودن از بسياري از مزايا و فوق العاده ها محروم است، بايد ‌همچنان نگران آينده شغلي خود و روزي خانواده اش باشد و خود را آماده واگذاري جايگاه شغلي اش نمايد و يا در عين حفظ آن يك تازه كار آزمون قبول شده را با حقوق و مزاياي كامل جلو چشمان خود ببيند؟!!

7ـ آيا وقت آن نرسيده بنشينيم و روشي مناسب براي جذب نيروهاي كار متعهد و متخصص بيابيم تا تجربه تلخ آزمون هاي گذشته تكرار نشود؟ آزمون هايي مانند آموزش و پرورش كه در آن قبول شده ی گزينش پس داده ناگهان جايگاه شغلي كاملاً تخصصي خود را توسط يك غير متخصص سهميه دار سفارشي، اشغال شده يافت و يا آزمون شهرداري كه وصف آن رفت.

اما سخنی با اعضای شورای اسلامی شهر رشت، شهرهای استان گیلان و کشور:

وقتی شهرداری به عنوان نهاد عمومی غیر دولتی بودجه و حقوق کارکنانش را از درآمدهای پیش بینی شده در قانون تامین می کند چگونه است که باید مجوزهای استخدامی اش را از وزارت کشور دریافت کند و یا دیگران برای شهرداری آزمون برگزار نمایند؟ چرا مانند دانشگاه های گیلان یا علوم پزشکی که در آن مجوز هیات امنا ملاک عمل است، در شهرداری مجوز شورای اسلامی شهر ملاک نباشد؟ آیا منتخبین مردم در شوراهای اسلامی در حد هیات امنای یک دانشگاه نیستند؟!!
چرا  . . .

لطفا در این خصوص کمی تامل کنید.
گیلان آنلاین